Het bondgenootschap met Corcyra (2)

Eergisteren besteedde ik al aandacht aan de kwestie tussen Corcyra en Korinthe die de Atheners benaderden om in te grijpen in een conflict rond Epidamnos. De reactie van de Atheners komt vandaag aan bod, omdat die baanbrekend was. Eergisteren zei ik dat allianties in het oude Griekenland gewoonlijk offensief van aard waren. Thucydides (±460 - ±400 v.Chr.) vertelt dat Athene overgaat op iets baanbrekends: een defensieve alliantie. Zij kozen dus op een Nederlandse "politieke steun"-achtige manier voor Corcyra. Tien schepen werden gestuurd om Corcyra bij te staan, maar met uitdrukkelijke opdrachten (De Peloponnesische Oorlog I.45.3): 

Hun instructies waren om een aanvaring met de Korinthische vloot te vermijden, behalve onder speciale omstandigheden. Als het naar Corcyra zou varen en zou dreigen te landen op haar kust of op één van hun bezittingen, dan moesten ze doen wat ze konden om dat te voorkomen. Deze instructies waren ingegeven uit angst om het verdrag [de Dertigjarige Vrede uit 446 en 445 v.Chr. met Sparta om haar bondgenoten niet aan te vallen] te breken.

De spoiler in dit verhaal is dat de Dertigjarige Vrede achteraf een rare naam is geweest voor het verdrag. Meer zeg ik er niet over.