Die arme bediende!

Ruim een halfjaar geleden kwam de verruwing van het Romeinse politieke klimaat al eens aan de orde toen de broers Tiberius (gestorven in 133 v.Chr.) en Gaius Sempronius Gracchus (154 - 121 v.Chr.) slachtoffer werden van een politieke moord. Vandaag gaan we een stapje terug in de tijd. De landverdeling-kwestie waar de Gracchen zich sterk voor maakten, was een heet hangijzer in de Romeinse politiek en discussie werd breed gevoerd in de samenleving. Niet alleen met woorden.

Volgens de Griekse historicus Appianus (±95 - ±165 v.Chr.) was een deel van de strategie van de tegenstanders van Gracchus' hervormingsplannen om ervoor te zorgen dat deze niet ter sprake zouden komen in de vergaderingen en al helemaal niet aan stemming onderworpen zouden worden. Eén van de tegenstanders was de volkstribuut Marcus Octavius, die net als Tiberius Gracchus (die ook volkstribuun was) vetorecht had en daarmee de politieke besluitvorming verregaand kon beïnvloeden. Appianus vertelt hoe zij het een bediende behoorlijk moeilijk maakten (Romeinsen Geschiedenis I.11-12):

[...][Gracchus] beval een bediende de voorgestelde wet voor te lezen. Maar Marcus Octavius, één van de andere tribunen die door de landeigenaren was aangewezen om de procedure te stoppen (want bij de Romeinen wint een veto het altijd van een voorstel), beval de klerk zijn mond te houden. Hierop stelde Gracchus, na het uiten van zware verbale aanvallen aan zijn adres, om de stemming uit te stellen tot de volgende bijeenkomst van de vergadering [...gedeelte ontbreekt...] en nadat hij een wachter naast hem had opgesteld die voldoende zou moeten zijn om Octavius te temmen, zelfs als hij zich verweerde, bedreigde hij de bediende en beval hem om de wet aan het publiek voor te lezen. De bediende begon te lezen, maar hij stopte toen Octavius hem dat beval .

Ze zeggen wel eens dat de politiek verruwt. Laten we zeggen dat dit niets nieuws is.

Boekentip voor vandaag:
Appianus, The Civil Wars