Dan nog liever dood!

Soms is de schande van verovering veel erger dan de dood. Zo dachten de Lyciërs uit Xanthos (het Zuidwesten van het huidige Turkije) er ook over. Toen de Perzische koning Cyrus zijn eerder genoemde steun en toeverlaat Harpagus naar Turkije stuurde met de taak het te veroveren voor de Perzen, ging dat voortvarend. Harpagus en zijn leger liepen stad na stad onder de voet en stonden voor de poorten van Xanthos. De Griekse historicus Herodotus van Halicarnassus (±485 - ±425 v.Chr) - Halicarnassus ligt niet ver van Xanthos en is ook in die periode veroverd - vertelt wat de bewoners van de stad deden (Historiën I.176:1-3):

[...] en toen Harpagus zijn leger het veld van Xanthos in leidde, kwamen de Lyciërs naar hem toe en zij toonden zichzelf moedig in het gevecht van weinigen tegen velen; maar toen ze teruggedrongen werden de stad in, verzamelden ze hun vrouwen, kinderen, goederen en slaven op de akropolis en staken vervolgens de hele akropolis in brand. Vervolgens zworen zij krachtige eden naar elkaar en tijdens een uitval sneuvelden zij, alle mannen van Xanthos.

In ieder geval hoefden ze niet te leven onder de Perzen.

Boekentip voor vandaag:
Herodotus, The Histories