Een onterechte-executie-quotum

We hebben de Byzantijnse keizer Justinianus I (482/483 - 565 n.Chr.) inmiddels al zó vaak besproken dat het lijkt alsof hij de belangrijkste (en verschrikkelijkste) man uit de Oudheid was en we zijn er nog niet meer klaar omdat het werk van de Byzantijnse historicus Procopius (6e eeuw n.Chr.) zoveel kleur heeft en Justinianus had gewoon de pech dat hij de keizer was toen Procopius schreef, los van de vraag of alles wat we lezen waar is.

De Byzantijnse keizer uit de 6e eeuw n.Chr. had beschikking over een soort geheime dienst waar officials met de positie van Quaesitor (niet te verwarren met quaestor) die volgens Procopius een stroom aan mensen moest aanleveren zodat de keizer die kon executeren. Dit ging uiteraard allemaal zonder bewijs of zelfs de geringste aanleiding en diende om de keizer de gelegenheid te geven om het bezit van zijn slachtoffers te confisqueren. Om dit op een efficiënte manier te laten verlopen en zoveel mogelijk resultaat te boeken, zo stelt Procopius, ontwikkelde het ambt van Quaesitor zich tot het volgende (Geheime Geschiedenis XX.13-14):

Later commandeerde dit monster [Justinianus] deze ambtsdragers en de Prefect van de Stad om alle verdenkingen zonder onderscheid te behandelen, en hij zei hen dat ze met elkaar moesten wedijveren om uit te vinden wie van hen de meeste mensen met de grootste snelheid kon vernietigen. En ze zeggen dat toen iemand hem rechtstreeks vroeg wie de punten zou krijgen als drie man dezelfde persoon tegelijk in een kwaad daglicht hadden gesteld, antwoordde de keizer onmiddellijk, "degene van u die er als eerste bij was."

Dit geeft toch een heel ander beeld aan onze afkeer voor parkeerbonnen-quota!

Boekentip voor vandaag:
Procopius, The Secret History