Het lijkt erop dat Sulla zich zélf bij de Romeinse elite schaarde. Hij reageerde behoorlijk bruusk op de kritiek die hij over zich heen kreeg om zijn verhaal. Toen Sulla de macht overnam in Rome, liet hij velen van hen die hem in het verleden dwars hebben gezeten, executeren. Je kunt zeggen dat de grootschalige politieke moorden op tegenstanders van een regime voor een groot deel aan Sulla en zijn tijdgenoten toe te schrijven zijn. Als blogger kan ik hem daar alleen maar hartelijk voor bedanken.
De Griekse biograaf Plutarchus (±46 - minstens 120 n.Chr.) merkt op dat Sulla in zijn jeugd een kamer huurde in een soort schuur en dat hij daar weinig voor hoefde te betalen. Toen hij aan de macht kwam en overging tot het uitroeien van zijn tegenstanders, kwam hij een vrijgelatene tegen op zijn lijst. Plutarchus vertelt verder (Sulla I.):
Een vrijgelatene die iemand op de Zwarte Lijst zou hebben laten onderduiken en die daarvoor van de Tarpeïsche Rots naar beneden gegooid zou worden, zei dat hij lang in één schuurhuis had gewoond met hem, waar hijzelf de bovenverdieping huurde voor tweeduizend sestertiën en Sulla de benedenverdieping voor drieduizend sestertiën. Het verschil in hun fortuin was dus maar duizend sestertiën.Is deze man uiteindelijk gedood? Vermoedelijk wel, Sulla een beetje kennende. Dat is alleen wel het probleem bij figuren als Sulla. Kennen we hem? Er zijn bronnen over hem overgeleverd, maar om nu af te gaan op het werk van Plutarchus is hier bijzonder riskant, niet in de laatste plaats omdat Sulla ooit een grote veldslag vocht in Plutarchus' geboorteplaats. Wat is waar, wat is laster, wat is een vergissing? Dit maakt Sulla wel een bijzonder enerverende persoon.
Boekentip voor vandaag:
Plutarchus, Biografieën IV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten