Goede bakstenen

De eerder genoemde Romeinse architect Marcus Vitruvius Pollo (± 85 - 20 v.Chr.) geeft in zijn werk tips voor allerlei architectonische toepassingen en geeft daarmee een mooi beeld van de architectuur in zijn tijd, iets dat ook voor het heden winst kan opleveren, zoals we een maand geleden hebben gezien. Vandaag gaan we het hebben over bakstenen die geschikt zijn voor de toepassing in stadsmuren.

Vitruvius geeft aan dat hij het van belang acht om tenminste het bovenste deel van de stadsmuur uit gebakken bakstenen te laten bestaan om zo te voorkomen dat het ongebakken onderstel heel snel uit elkaar valt. Probleem is alleen dat de staat van technologie de Romeinen niet toestond eenvoudig gegarandeerd goede bakstenen te produceren. Dat betekent dat de architect en de aannemer slimme oplossingen moesten bedenken om ervoor te zorgen dat de muren sterk waren (Over architectuur II.8.19):

Om de beoordelen of zulke gebakken bakstenen geschikt zijn voor de toepassing is om te beginnen geen eenvoudige zaak; de enige manier om zeker te zijn van hun goedheid is door ze te testen gedurende een zomer en een winter en, als ze hier onbeschadigd doorheen komen, dan kunnen ze gebruikt worden. Bakstenen die niet gemaakt zijn van goede klei zijn snel beschadigd door de vorst en de regen; zodoende, als ze niet geschikt zijn om te gebruiken in daken, dan zullen ze nog ongeschikter zijn in muren. Muren die gemaakt zijn van oude dakpannen zijn om die reden zeer duurzaam.

Boekentip voor vandaag:
Vitruvius, The Ten Books On Architecture