Augustinus (die later heilig is verklaard omdat hij iemand genezen zou hebben) is met name bekend geworden door zijn werk De Civitate Dei (Over de stad van God), maar verschillende van zijn andere werken zijn bewaard gebleven. Eén van de werken is zijn 185e brief aan ene Bonifatius. Hij noemt daarin een aantal christenen die heidense rituelen bezoeken met één doel (Brief 185.12, chapter 3):
Maar zij die wisten wat ze gewend waren te doen voordat de wetten werden aangenomen, stan niet stil bij hun dood, maar bij hun karakter; en vooral hoe grote groepen van hen in processie naar de best bezochte ceremonies van de heidenen kwamen, wanneer de verering van afgoden nog steeds doorging - niet met het doel om de afgoden kapot te maken, maar om ter dood te worden gebracht door hen die ze vereerden. Want als ze zouden hebben geprobeerd de afgoden te breken onder sanctie van de rechtmatige autoriteiten, dan zouden ze als hen wat zou overkomen, een schim van een claim om als martelaar beschouwd te worden, hebben; maar hun enige doel was dat, terwijl de afgoden onaangeroerd bleven, zij zelf de dood zouden vinden. Want het was het algemene gebruik onder de sterkste jongeren onder de vereerders van afgoden dat zij elk slachtoffers die ze zouden hebben gemaakt aan de afgoden zouden geven als offer. Sommigen gingen zó ver dat ze zichzelf aanboden om af te slachten aan reizigers die ze tegenkwamen en die wapens droegen, waarbij ze gewelddadige bedreigingen gebruikten dat ze hen zouden vermoorden als ze hun dood niet zouden vinden door hun hand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten