Kippen verdrinken

Voordat de Romeinse biograaf Suetonius (69/70 - 140 n.Chr.) in zijn biografie over de keizers tot zijn tijd begint aan het hoofdstuk over keizer Tiberius (42 v.Chr - 37 n.Chr.), besteedt hij aandacht aan de familie van deze adoptiefzoon van keizer Augustus. De familie bleek al eeuwenlang een belangrijke politieke factor in Rome, maar bevatte ook een aantal merkwaardige figuren.


Eentje daarvan is Publius Claudius Pulcher, één van de consuls van 249 v.Chr. Hij was betrokken bij een belangrijke zeeslag tijdens de Eerste Punische Oorlog, de Slag bij Drepana. De religieuze Romeinen probeerden voor de slag met allerlei rituelen te achterhalen aan welke zijde de goden stonden. Eén van deze rituelen was eenvoudig: je neemt een stel kippen mee en geeft ze te eten. Als ze gaan eten, zijn staan de goden aan je kant. De consul haalde dit ritueel uit. Suetonius vertelt (Tiberius 2.3):

[...]Claudius Pulcher ging een zeegevecht aan in de wateren van Sicilië, nadat de kippen, die bij het waarnemen van de vogeltekens weigerden te eten, zonder een grein van eerbied voor de wil van de goden in zee had verdronken, met de woorden: "Als ze niet willen eten, moeten ze maar drinken."

Pulcher werd verslagen.