De scheids helpt de groten

Eerder deze week werd op het EK voetbal Oekraïne een zuiver doelpunt tegen Engeland ontzegd omdat beoordeeld was dat de bal niet over de lijn was. Boze tongen beweren in een dergelijke situatie vaak opzet van de arbitrage. De grote voetballanden worden bevoordeeld. Dergelijke opmerkingen doen me denken aan de Olympische Spelen. Niet die van Londen, maar die van Olympia, van 67 n.Chr. Daar werd namelijk wel een grote bevoordeeld en wel tijdens een aantal onderdelen. De bekendste deelnemer van dit evenement was namelijk niemand minder dan de heersende Romeinse keizer Nero (37-68). 


Volgens de biograaf Gaius Suetonius Tranquillus (69/70 - 140 n.Chr.) haalde de keizer allerlei fratsen uit om Olympisch kampioen te worden. Zo werden onderdelen toegevoegd aan de spelen en bereikte hij op merkwaardige wijze de titel. Tenminste, hij werd uitgeroepen als winnaar (Nero 24):

Altijd wanneer hij gewonnen had, maakte hij zelf de uitslag bekend, wat ertoe leidde dat hij ook overal meedeed aan de competitie van de presentatoren. Om te voorkomen dat er ook maar één andere winnaar in de Heilige Spelen [de Olympische Spelen en een aantal andere dergelijke evenementen gingen gepaard met religieuze rituelen] in de herinnering bleef voortbestaan, of dat er waar dan ook een spoor van het zou overblijven, gaf hij opdracht al hun beelden en portretten omver te halen, met de haak weg te slepen en in het riool te werpen.

Dergelijke zaken komen we tegenwoordig nog niet eens in het wielrennen tegen. Gelukkig won Nero ook zelf nog een onderdeel: het wagenrennen. Suetenius legt uit hoe (Nero 24):

Hij werd tijdens de race uit de wagen [van zijn tienspan]  geslingerd en weer teruggezet, maar voor het einde gaf hij op, omdat hij het niet vol kon houden, wat overigens niet verhinderde dat hij de prijs won.