Een gokspelletje met een hoge inzet

De grootmeester van de Romeinse geschiedenis op het gebied van propaganda is zonder twijfel keizer Augustus (63 v.Chr. - 14 n.Chr.), de eerste keizer. Zoals we eerder hebben gezien ging hij ver in de representatie van zichzelf. Het beeld dat we hebben van Augustus is dat van een goede keizer, goede generaal, een integere en intelligente man waar ook fysiek vrijwel niets mee mis was, want hij werd tenslotte oud. Dat de keizer fysiek hier en daar zijn tekortkomingen had, hebben we ook eerder gezien.

Een andere eigenschap van de keizer die we niet vaak tegenkomen is zijn wreedheid tegenover zijn vijanden. Toen zijn adoptiefvader Julius Caesar (±100 - 44 v.Chr.) werd vermoord in de senaat was het Augustus die de leiding nam in het tot de orde roepen van de moordenaars die met hun troepen naar het Oosten waren getrokken. In 42 v.Chr. werden de troepen van de moordenaren van Caesar verslagen in de Slag bij Philippi.

Waar Caesar bekend stond als een grootmoedige winnaar in oorlogen, had Augustus volgens de Romeinse biograaf Gaius Suetonius Tranquillus (69/70 - 140 n.Chr.) hele andere ideeën over hoe om te gaan met de vijand (Augustus 13):

Toen hij de overwinning behaald had, matigde hij zich niet; integendeel, het hoofd van Brutus [één van de moordenaars van Caesar] zond hij naar Rome om aan de voet van Caesars standbeeld te plaatsen. Juist op de voornaamsten onder de krijgsgevangenen koelde hij zijn woede en overlaadde hen met beledigingen. Zo wordt er verteld dat hij een man die hem smekend vroeg om een behoorlijke begrafenis ten antwoord gaf: "Dat zullen we aan de vogels moeten overlaten."Anderen, een vader en een zoon die om hun leven smeekten, zou hij het bevel hebben gegeven te loten of vingers te raden [een bekend gokspelletje in Rome]. De winnaar mocht blijven leven.

Boekentip voor vandaag:
Suetonius, Keizers van Rome
Anthony Everitt, Augustus. De eerste Keizer