De discipline ging zeer ver, blijkt uit het werk van de Romeinse historicus Titus Livius (±59 v.Chr - 17 n.Chr.). Het niet opvolgen van een bevel was een grove misdaad, ook al het een overwinning zou opleveren. Zo beschrijft Livius dat Titus Manlius, de zoon van consul Titus Manlius Torquatus met zijn legertje opdracht van zijn vader kreeg om niets te doen, maar dat hij zich liet uitdagen tot een tweegevecht met een vijand. Manlius won het gevecht en hield er buit aan over. Onder luid gejuich van zijn mannen vervoegde hij zich tot zijn vader, maar die was not amused (Vanaf de stichting van de stad VIII.7.15-19):
"Aangezien jij, Titus Manlius, omdat je noch de macht van de consul, noch de waardigheid van de vader respecteert en ondanks ons edict, je plek hebt verlaten om met de vijand te vechten en daarmee de militaire discipline, waarbij de Romeinse staat tot nu toe ongeroerd heeft gestaan, te breken en je mij op die manier dwingt om ofwel de publieke zaak, ofwel mijzelf te vergeten, zullen we eerder de straf voor onze misdaden ondergaan dan dat we de publieke zaak opzadelen met een misdrijf dat zo zwaar is voor haar; wij zullen een zwaar maar heilzaam voorbeeld stellen voor de jonge mannen van de toekomst. Ikzelf ben bewogen door niet alleen de instinctieve liefde van een man voor zijn kinderen, maar door dit voorval heb je je moed laten vervallen tot een zinloze show van eer. Omdat de autoriteit van de consuls ofwel wordt bevestigd door jouw dood of voor altijd wordt opgeheven door jou niet te straffen, en omdat ik denk dat jij, als je een druppel van mijn bloed in je hebt, niet zult weigeren door je straf de militaire discipline die door je misdrijf is uitgegleden en gevallen, te doen herrijzen - lictor, bind hem aan de staak."Tot de verbijstering van alle omstanders liet Torquatus zijn zoon ter plekke terechtstellen. Een streng voorbeeld van discipline.
Boekentip voor vandaag:
Livius, History of Rome 8-10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten