Marcus Licinius Crassus (115 - 53 v.Chr.), de eerdergenoemde fat cat van Rome, was naast vooraanstaand politicus en zakenman ook een generaal in het leger. Toen de bekende opstand van Spartacus uitbrak, werd Crassus naar Campanië gestuurd met als opdracht om in te grijpen. Hij stuurde een onderbevelhebber met een leger om de slaven en gladiatoren te bevechten, maar deze werden verslagen. In zijn biografie van Crassus schrijft Plutarchus (±46 - minstens 120 n.Chr) hoe ontevreden de generaal was met het feit dat een groot deel van het leger de wapens afwierp (waardoor Spartacus meer mensen kon bewapenen) en wegrende van het slagveld (Crassus 10.2-3):
Crassus gaf Mummius [de onderbevelhebber] zelf een zeer harde ontvangst na dit voorval. Hij bewapende zijn soldaten opnieuw en liet hen garanties geven dat ze in de toekomst hun wapens in bezit zouden houden. Vervolgens nam hij er 500 van hen die als eersten waren gevlucht en die zichzelf als de grootste lafaards hadden getoond. Hij verdeelde hen in vijftig groepen van tien man en bracht van iedere groep één man ter dood, door het lot bepaald.Dit gebruik van decimatio waar ons woord decimeren vandaan komt, was in de Romeinse tijd al heel uitzonderlijk en werd als verschrikkelijke belediging ervaren, maar als Crassus één ding duidelijk maakte, dan was dat dat hij geen lafheid tolereerde. Uiteindelijk werd Spartacus verslagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten