Vieze dingen eten

De eerder aan bod gekomen koning Mithradates VI van Pontus (±119 - 63 v.Chr.) was meer dan alleen een gevreesde en gehate vijand voor de Romeinen. Hij was namelijk ook een toxicoloog, gifdeskundige van het allerhoogste niveau. Mithradates was op de hoogte van het bestaan van veel verschillende planten waar je iemand mee van kant kon maken en hij wist ook veel kennis over gif te krijgen door te testen op ter dood veroordeelden. Waar Mithradates vooral veel faam mee maakte, was Mithridatium, een vermeend soort universeel antigif waar Mithradates zelf iedere dag een kleine portie van nam om zich te beschermen tegen zijn eigen hobby.

Mithradates test zijn middelen

Bron: Toxipedia

Wat zat er in deze cocktail? Opvallend genoeg hebben we een recept. De Romeinse schrijver Aulus Cornelius Celsus (1e eeuw n.Chr.) beschrijft het. (Over Geneesmiddelen V.23.3):

[...] Het bevat 1-66 gram balsemwormkruid, 20 gram kalmoes, hertshooi, eucalyptus, sagapenum, sap van de acacia, Illirische iris, kardemom, allen 8 gram, 12 gram anijs, narduskruid, gele gentiaan en gedroogde rozenblaadjes, allen 16 gram, [...er zitten tientallen verschillende ingrediënten in...] Deze dienen te worden gestampt en opgenomen te worden in honing. Tegen vergiftiging wordt een deel zo groot als een amandel in de wijn gestopt. In andere toepassingen is een hoeveelheid zoveel als een Egyptische boon voldoende.

Je moet er wat voor over hebben om veilig te zijn. Nadeel is wel dat je dan wel veilig bent tegen gif. Dat is een nadeel, als je zelfmoord probeert te plegen. Mithradates kreeg het dan uiteindelijk niet voor elkaar en liet een Gallische officier hem maar doden met een zwaard (Appianus, Mithradatische Oorlogen 111)

Boekentip voor vandaag:
Adrienne Mayor, The Poison King (met name hoofdstuk 11: Living like a king)