Tot 40% extra korting op winters assortiment!

zondag 24 maart 2013

Een koekje van eigen deeg

Cleomenes III (3e eeuw v.Chr.) was koning van Sparta en is bekend geworden om zijn hervormingsbeleid. Hij herverdeelde het land onder de bevolking van de polis en liet extra mensen toe tot de burgerrangen. Zoals dat echter vaak gaat in de Oudheid, moeten rivalen voor de troon dood om ruimte te maken voor de macht van de koning. Dit overkwam Archidamus. Volgens de Griekse historicus Polybius (203 - 120 v.Chr.) riep Cleomenes Archidamus op naar Sparta te komen om iets te regelen om van hun conflicten af te komen. Aangekomen in Sparta werd hij ter dood gebracht.

Als je iemand dood, dan betekent dat vaak dat je nieuwe vijanden maakt. Zo ook met Archidamus. Hij had een goeie vriend gemaakt in Messenië waar hij verbleef voor hij noodlottig werd teruggeroepen. Zijn naam was Nicagoras en hij was handelaar en was bij Archidamus' dood gespaard door Cleomenes. Dit zorgde ervoor dat hij dankbaarheid kon veinzen en een plan kon smeden om wat terug te doen. Nicagoras moet Cleomenes namelijk een inspirerende persoon hebben gevonden, want toen de tijd kwam dat hij de kans kreeg met een list een hoofdrol te spelen in diens dood, greep hij hem. Cleomenes was in Egypte toen Nicagoras daar aankwam met een vracht. Polybius vertelt verder (Historiën V.37): 
[...]Deze Nicogaras was aangekomen in Alexandrië met een lading paarden [...] en toen hij aan wal ging, ontmoette hij Cleomenes met zijn vrienden Panteus en Hippitas, die op de kade aan het rondlopen waren. Toen Cleomenes Nicagoras zag, ging hij naar hem toe, groette hem warm en vroeg hem welke zaken hem daar brachten. Toen hij vertelde dat hij gekomen was met een lading paarden om te verkopen, zei Cleomenes: "Je had er beter aan gedaan als je een lading gigolo's en meisjes om de harp te bespelen [niet de hoogst aangeschreven beroepen] zou hebben meegebracht; dat is het soort lading waar deze koning dol op is!" Op dat moment glimlachte Nicagoras en zei niets, maar een paar dagen later, toen hij verschillende ontmoetingen had met Sosibius [de koning] vanwege de zaken met de paarden, citeerde hij Cleomenes' woorden tegen hem.
Iedereen kan nu wel raden wat dit betekende voor de relatie tussen beide heren en Cleomenes pleegde enige tijd later niet geheel op eigen initiatief zelfmoord. Zo gaat dat soort dingen soms. 

Boekentip voor vandaag:
Polybius, The Rise Of The Roman Empire

Geen opmerkingen:

Een reactie posten