Een ezel en heel veel goud

Zoals we eerder hebben gezien moest koning Mithradates VI van Pontus (132 - 63 v.Chr.) het niet hebben van zijn zachtzinnigheid. Dat betekende dat we interessante anekdotes krijgen en dat Mithradates zichzelf wel eens in de nesten werkt. Vandaag het eerste bericht in een tweeluik over Mithradates met een anekdote, overmorgen een probleem waar hij zich in gebrand heeft.

Toen Mithradates de Romeinse gouverneur Manius Aquilius te pakken kreeg, besloot hij hem eens uitgebreid te beledigen en kleineren. De Alexandrijnse historicus Appianus (±95 - ±165 n.Chr.) beschrijft hoe (Oorlogen met Mithradates 3.21):

Niet lang daarna [nadat Quintus Oppius, een andere Romeinse generaal gevangen was genomen] nam hij [Mithradates] Manius Aquilius, één van de ambassadeurs en degene die het meeste de schuld heeft van deze oorlog, gevangen. Mithradates paradeerde hem rond, vastgebonden aan een ezel en hij dwong hem om zichzelf aan de menigte voor te stellen als Manius. Tenslotte, in Pergamum [de hoofdstad van Romeins Azië] goot Mithradates gesmolten goud zijn keel, waarmee hij de Romeinen bestrafte voor het aannemen van steekpenningen.

Mithradates legde met zijn handelen de basis voor een terugkerend fenomeen: het verzadigen van de goudlust van Romeinse generaals. 

Boekentip voor vandaag:
Appianus, Roman History I